Kursy MT

Badania magnetyczno-proszkowe (Magnetic Testing) to metoda pozwalająca wykryć nieciągłości występujące na zewnętrznej powierzchni obiektu badanego lub bezpośrednio pod nią (metoda powierzchniowa) oraz na pośredniej ocenie ich charakteru i rozmiaru poprzez ocenę powstałego wskazania nieciągłości. Metoda magnetyczno-proszkowa jest jedną z podstawowych metod badań nieniszczących, bazującą na zastosowaniu w obiekcie badanym pola magnetycznego, którego występowanie umożliwia wykrycie nieciągłości oraz oszacowanie ich rozmiaru.

Badanie polega na magnesowaniu materiału polem magnetycznym (stałym lub zmiennym) przy pomocy odpowiednich urządzeń. W trakcie magnesowania w miejscach występowania nieciągłości materiałowych pojawia się tzw. strumień rozproszenia pola magnetycznego. W celu jego ujawnienia na powierzchnię obiektu nanosi się specjalne proszki lub zawiesiny detekcyjne, których aktywne drobiny zbierają się w miejscach występowania strumienia, tworząc tzw. pryzmę proszku (wskazanie o charakterze liniowym bądź nieliniowym). Ocenę wskazań przeprowadza się według zadanych kryteriów (normy, specyfikacje).

Badanie magnetyczno-proszkowe MT można realizować techniką niefluorescencyjną (obserwacja wskazań w świetle białym) oraz techniką fluorescencyjną (obserwacja wskazań w świetle UV). W obu przypadkach muszą zostać zachowane odpowiednie wymagania odnośnie warunków obserwacji wskazań (warunki oświetlenia powierzchni badanej).

Niewątpliwą zaletą w odniesieniu do badań penetracyjnych czy wizualnych jest możliwość przeprowadzenia badań obiektów posiadających powłoki nieferromagnetyczne z zastrzeżeniem, że wraz ze wzrostem grubości powłoki maleje czułość metody (maksymalną, dopuszczalną grubość powłoki regulują odpowiednie przepisy i wynosi ona najczęściej 50µm).

Metoda, choć szeroko stosowana w przemyśle, zarówno na etapie wytwarzania, jak również eksploatacji urządzeń, posiada stosunkowo duże ograniczenie polegające na możliwości jej zastosowania wyłącznie do badania materiałów ferromagnetycznych (magnesujących się). Czystość i chropowatość powierzchni badanej nie wpływa aż tak intensywnie na wynik badania jak w przypadku metody penetracyjnej, ale jest również bardzo ważnym czynnikiem decydującym o czułości metody.