Kursy wizualne VT (Visual Testing)

Badania wizualne (Visual Testing) to metoda pozwalająca wykryć nieciągłości występujące na zewnętrznej powierzchni obiektu badanego (metoda powierzchniowa) oraz na bezpośredniej ocenie ich charakteru i rozmiaru. Metoda wizualna (badania nieniszczące VT) jest najstarszą, znaną metodą badań nieniszczących, jej prekursorem były badania wizualne spoin. Metoda powinna być przeprowadzana jako pierwsza spośród wszystkich zaplanowanych do badań metod NDT.

Podstawowym nośnikiem informacji jest światło czyli fala elektromagnetyczna o określonej długości (380÷780nm), która pokonując drogę od powierzchni badanej do oka obserwatora, niesie ze sobą informację o stanie tego obiektu.

Ważnym aspektem badań wizualnych jest zachowanie odpowiednich parametrów badania, tzn. natężenie oświetlenia na powierzchni badanej musi wynosić min. 500 lx, kąt obserwacji nie może być mniejszy niż 30°, a odległość obserwatora od powierzchni nie może przekraczać 600mm. To bardzo ważne wymaganie stawiane m.in. gdy wykonuje się badanie spoin VT.

Rozróżnia się badanie bezpośrednie i zdalne.

W celu określenia rozmiarów wykrytych niezgodności stosowane są zazwyczaj proste przyrządy pomiarowe – suwmiarki, głębokościomierze oraz spoinomierze. Czasami wykorzystywane są również specjalne wzorce porównawcze. W przypadku badań obszarów trudno dostępnych może być wymagane użycie dodatkowych narzędzi lub urządzeń, takich, jak lusterka inspekcyjne, boroskopy, endoskopy lub wideoendoskopy. Badania wizualne spoin w dużej mierze wykorzystują powyższe rozwiązania, co pozytywnie wpływa na ciągły rozwój technik endoskopowych w metodzie  VT. Ocenę wskazań przeprowadza się według zadanych kryteriów (normy, specyfikacje).

Metoda badania nieniszczące VT ma zastosowanie do wszystkich materiałów, niezależnie od stanu ich powierzchni, struktury czy składu chemicznego. Najszerzej stosuje się badanie spoin VT na konstrukcjach spawanych. Badanie VT w dużym zakresie obejmuje również takie obiekty jak odlewy, odkuwki oraz wyroby walcowane.